Middelburg

Ik vraag me dan altijd af wat daar mis mee is. Politieke besluitvorming via de raad is democratisch en mensen die mopperen op 'de politiek, die er een zootje van maakt' geef ik deels gelijk (zeker met het huidige kabinet) maar zeg ik er dan altijd bij: 'Beter een democratie dan een dictator, dus laat je stem alsjeblieft niet verloren gaan.'

Toch zijn er in de politieke democratie altijd hiaten. Als ik een volksvertegenwoordiger kies, zal die niet altijd een partijprogramma hebben wat allesomvattend is, er zijn dus onbesproken punten. Misschien maakt de volksvertegenwoordiger op die punten dan hele andere keuzes dan ik zelf zou hebben gemaakt. Bovendien kunnen er wel eens ontwikkelingen zijn waar je als politicus nog niet bij stil gestaan had, of niet goed over genformeerd bent en waar je wel een mening over moet vormen. Die kan wel eens haaks staan op wat kiezers wensen. Dan kan je als kiezer je schouders ophalen en denken, over vier jaar stem ik hopelijk op een betere politicus (of kwaad worden en helemaal niet meer gaan stemmen) maar je kan ook proberen de politicus te laten zien dat er een andere keuze is. Bijvoorbeeld door een petitie of een ludieke actie. Zo ben je niet alleen een betrokken burger maar ook bezig om van democratie geen elite-bezigheid te maken.

Vorig jaar waren we met onze SP afdeling bij de Sociale Werkvoorziening om werknemers te vragen hun handtekening te zetten onder de actie "Armoede werkt niet". Een actie tegen de kabinetsplannen om te bezuinigen op de Sociale Werkvoorziening. Veel werknemers vertelden ons dat ze nog twijfelden: "Er moest nu eenmaal bezuinigd worden, dus ook op de Sociale Werkvoorziening". Een jaar later is die twijfel weg: "De zaak is scheef, waarom wordt er zoveel bezuinigd op ons, terwijl het grote graaien aan de top maar door gaat?" is het resolute antwoord op de vraag of ze voor de tweede keer mee willen doen aan een actie tegen de bezuinigingen.

In een mum van tijd haal ik meer dan 200 handtekeningen op en weet ik zeker dat er de komende dagen nog velen gaan volgen. Dat is de kracht van actie: de actie van vorig jaar was zeer geslaagd, gemeentes hebben nee gezegd tegen het onderdeel in het bestuursakkoord dat regelde dat de gemeenten wel de zorgtaak maar niet het bij behorende geld voor de mensen in de WSW zouden krijgen. Nu willen we samen de Tweede Kamer zover krijgen dat ze tegen het kabinetsvoorstel stemmen. Dat voorstel zal er namelijk voor zorgen dat WSWers achter de geraniums belanden door de bezuinigingen op de Sociale Werkvoorziening of moeten werken onder het wettelijk minimum loon, als tweederangsburgers. Dat kan nooit de bedoeling zijn, zoals een werknemer het mooi verwoorde: "een beetje minder graaien en een beetje meer beschaving".

Het SP standpunt is duidelijk: iedereen heeft recht op werk en mensen die dat nodig hebben moeten werk kunnen doen in een beschermde omgeving. Met deze actie, die volgens mij heel groot gaat worden kunnen we volksvertegenwoordigers laten zien dat er geen draagvlak is voor bezuinigingen op de Sociale Werkvoorziening. Als ze echte volksvertegenwoordigers zijn, zullen ze het kabinet een halt toe roepen.

Zo maken we door deze actie tegen armoede een waardevolle democratie voor iedereen.