Middelburg

Middelburg werkt steeds vaker samen met andere gemeenten om belangrijke taken uit te voeren. Of het nu gaat om het innen van belastingen, kwijtschelding, vuilstortplaatsen, de sociale werkplaats, schuldhulpverlening, sociale dienst, veiligheid of zorg; Middelburg beslist niet meer zelfstandig over deze onderwerpen.

Zo kan het gebeuren dat de gemeenteraad van Middelburg een sociaal beleid wil bij Orionis, maar andere gemeenten hier niet mee instemmen. Daarmee wordt de gemeenteraad  in feite buitenspel gezet. Een hoge prijs voor samenwerking.

Om dit democratische tekort te verminderen willen sommigen in Walchers verband vergaderen over  onderwerpen waar Middelburg niet zelf over beslist en zo een nadrukkelijk advies meegeven over voorstellen.

Toch zitten hier nadelen aan; raadsleden kunnen dit advies zo belangrijk vinden dat ze er niet tegenin durven te gaan. Ook is het mogelijk dat bij verschillende standpunten van de Walcherse gemeenten, het advies van de commissie zwaar meeweegt. Daarnaast kan de stemverhouding én de uitslag in de commissie anders zijn dan in de afzonderlijke gemeenteraden. Tenslotte is de vraag terecht of raadsleden niet juist minder moeten vergaderen en meer het contact moeten zoeken met inwoners, zij zijn immers volksvertegenwoordigers.

Als de gemeenteraden al samen vergaderen en bijna alle onderwerpen al samengevoegd zijn, is een samengevoegde gemeente Walcheren een volgende logische stap. Of dat het democratische tekort aanpakt is nog de vraag want gemeenschappelijke regelingen op Zeeuws niveau zullen blijven bestaan en als de gemeente Walcheren nog maar uit één stem bestaat in plaats van drie, is dit juist een verslechtering.

Uiteindelijk is de gemeenteraad gekozen door inwoners om beslissingen te nemen in het belang van Middelburg.
Samenwerking kan misschien voordelen opleveren, maar mag nooit ten koste gaan van de stem van de inwoners, dat is een belediging voor de lokale democratie!

Deze column verscheen op 19 oktober in De Faam