h

"Stop met de sprookjes en luister naar de inwoners"

20 juni 2006

"Stop met de sprookjes en luister naar de inwoners"

Tijdens de raadsvergadering van 19 juni heeft SP-fractievoorzitter Menno Visser de visie van de SP weergegeven over een aantal belangrijke zaken die in Middelburg spelen. Hier is zijn verhaal weergegeven zoals hij dit tijdens de algemene beschouwingen naar voren heeft gebracht.

Voorzitter, leden van de raad en toehoorders op de publieke tribune, goedemiddag.

We zullen vanmiddag en vanavond een hele rijstebrij van cijfers, die al dan niet van het ene potje naar het andere potje overgeheveld worden, of moeten worden, over ons heen krijgen.

De SP mag vanmiddag de spits af bijten en gezien al de serieuze zaken die we vandaag nog zullen bespreken wilde ik beginnen met een beetje ontspanning. Er was eens ….. zo beginnen bijna alle sprookjes, zo ook deze, die ik U wil vertellen.

Er was eens een stad ergens op onze wereld, waar de bestuurders grootse plannen hadden voor hun stad. Ze wilden zichzelf op de kaart zetten, zoals dat in die tijd genoemd werd. Alle plannen werden keurig op mooie vellen gekleurd papier gezet en netjes aan elkaar gelijmd. Een mooie kaft er om heen en ze noemden dit prachtige boekwerkje een kwaliteits atlas. Mooie en grote plannen stonden erin. Ze gaven de plannen nummers en letters.

Plannen, zoals we allemaal wel weten, mislukken soms. Maar in de stad waar we het over hebben wisten ze dat nog niet.

Met veel ijver begonnen ze hun plannen uit te voeren. Eerst de plannen met een cijfer. Af en toe hadden ze wel wat tegenslag maar door heel veel geld uit te geven lukte deze plannen gedeeltelijk wel.

Toen was plan A aan de beurt. In het begin waren er wat meningsverschillen over de plaats waar ze plan A zouden uitvoeren. De ene bestuurder zei hier, de andere daar. Maar na flink wat geruzie waren ze allemaal weer vriendjes. Ze hadden een mooie plek gevonden. Op de plek waar ze wilden beginnen stond een groot en stevig gebouw. Weg er mee was hun plan.

Toen een wijze oude man zei:"Je mag toch alleen iets afbreken als je wat beters bouwen kunt", werd deze weggehoond. Ze zeiden: "wat wij gaan bouwen is veel steviger en mooier". In een mum van tijd was het grote stevige gebouw verdwenen en begonnen ze voortvarend te graven.

Een andere bewoner van die stad zei:"Je gaat toch niet op drijfzand bouwen, Alleen dwazen doen dat!", werd ook naar deze man niet geluisterd. Ze gingen door en door totdat het misging. De wanden van de put begonnen te lekken. Huizen zakten weg. Paniek alom. In plaats van de mouwen op te stropen en er flink tegenaan te gaan liet de meerderheid het plan vallen. Ze hielden er mee op. Diegenen die wel wilden doorgaan in vertwijfeling achterlatend.

De put werd vol water gezet en de bestuurders die er mee gestopt waren gingen vrolijk verder met het maken van plannen om ergens anders weer te beginnen.

De gevolgen van het trieste einde van dit sprookje is de harde realiteit.

Er staat in deze stad een put vol water. Elke minuut van de dag, vanaf het moment van stoppen wordt er ruim 2 euro in deze put gegooid. Het vertellen van dit sprookje kostte dus meer dan 6 euro.

Is er van dit trieste einde geleerd?
Nee, want er wordt weer naar een leuke plaats gezocht en er wordt nog steeds geld gereserveerd voor dit plan.

De SP is al deze plannenmakerij beu.
Luister toch eens naar de bevolking. Volgens het burgerjaarverslag is het vertrouwen in het bestuur gedaald van 77% in 2005 naar 53% in april 2006.
Hoe zou dat toch gekomen zijn? Een ieder zal voor zich zelf wel een passende verklaring vinden.

Feit is echter wel dat 29% van de bevolking gekozen had voor een goede verbouw van het huidige theater en 25% voor door gaan op de lokatie Zuidsingel. Maar naar deze 54% wordt in ieder geval niet geluisterd. Men wil verder gaan met nieuwbouw op een andere lokatie.

Verbouw dus het huidige theater, zodat we weer een jaar of 20 vooruit kunnen. Gooi die put zo snel mogelijk dicht. De afhandeling van de schadeclaim is dan wel een stapje in de goede richting, maar we zijn er nog lang niet.

Maak plannen om het gereserveerde geld op een andere manier te besteden. Middelburg is nog niet toe aan zo’n groot theater.

Maak van onze mooie stad eerst ook een mooie sociaal leefbare stad. Een stad waar het voor iedereen, jong of oud, arm of rijk, gekleurd of wit fijn wonen is.

Met de kadernota, de jaarstukken 2005, jaarrekening en Burgerjaarverslag kan de SP in grote lijnen leven.
We hebben echter nog wel enkele suggesties voor de komende jaren.

In het Groenbeleidsplan van 2006-2016 wordt aan gegeven dat Nieuw Middelburg en in mindere mate de Binnenstad in vergelijking met de andere wijken er slecht van afkomen, voor wat betreft de vierkante meters groen. Na het vertrek van Miniatuur Walcheren vrijkomend perceel moet dan volgens ons toegevoegd worden aan het bestaande Molenwaterpark. Het park dat dan ontstaat zal een enorme opwaardering van de Binnenstad betekenen en geeft niet alleen ruimte en rust, maar kan zeker ook van grote culturele waarde zijn. Wij denken aan opstelling van buitenkunst, muziekoptredens en in samenwerking met de binnenkort gerenoveerde Schouwburg openluchtoptredens, deze misschien wel met een A-status.

Tijdens de vergaderingen van de wijktafels is wel gebleken hoe sterk dit idee door jong en oud, ongeacht politieke voorkeur leeft. Het mag in onze ogen dan ook niet zo zijn dat dit perceel braak blijft liggen, om achter de hand te hebben voor een mogelijke locatie om er toch een A-theater op de bouwen, of nog erger, wordt volgebouwd met te dure woningen of kantoren.

Wij hebben dan ook over dit onderwerp een motie ingediend om duidelijkheid van de raad te vragen welke bestemming deze lokatie zal gaan krijgen.

Veiligheid:
Zorg voor toezichthouders in de stad. Deze werken preventief, spreken de mensen corrigerend aan, melden verdachte situaties en zwerfvuil. Kortom de oren en ogen van de politie en de gemeente. Voorkomen is altijd beter dan genezen.

Huisvesting:
Zorg voor goede en betaalbare woningen voor elke burger, jong of oud. Maak beloftes waar, zoals wethouder de Vries beloofd heeft over de problemen van dak-thuislozen. Maak dus echt werk van een Foyer de Jeunesse en schuif dit probleem niet door naar het Witte Huis in Vlissingen. Dak-thuisloosheid is een schande voor een stad.

Minimabeleid:
Ondersteun de minder bedeelden van onze stad. Help ze sneller en beter. Straf ze niet wanneer er ergens een foutje in een of ander formulier zit, maar help ze hiermee. Treed dus van af het begin sociaal op. Dan pas zullen de mensen die het aangaan het gevoel krijgen dat ze echt geholpen worden. Dit versterkt het vertrouwen in het bestuur. Treed op tegen misbruik, maar wees behulpzaam bij mensen die niet alles alleen kunnen.

Openbaar Vervoer.
Zoals de Middelburgse Ondernemingsvereniging van de week al aangaf zou het goed zijn voor de binnenstad dat deze autoluw wordt. Dat vergt dus parkeren aan de rand van de stad met een goede openbaarvervoer voorziening. Probeer de moed eens op te brengen voor een proef met gratis openbaar vervoer, bv op de donderdagen tijdens de weekmarkt. Waarom zou het alleen in België succesvol kunnen zijn?

Ik ben aan het eind van mijn betoog. Ik dank u voor de gelegenheid dit te mogen zeggen en tevens dank ik u voor uw aandacht. De volgende sprekers wens ik veel succes toe. Dank u wel.

U bent hier