Middelburg

Enige tijd geleden werd ik gebeld door een energiemaatschappij. Of ik naar hun bedrijf over wilde stappen. Ik antwoordde dat ik voor een leverancier van groene stroom had gekozen. Zoals elke telefonische verkoper had ook deze dame al een pasklaar antwoord klaar. ‘Kent u zwarte stroom?’, vroeg ze.

Ik zei dat dat niet het geval was, waarop ze antwoordde dat zwarte stroom, net als groene stroom, niet bestaat. ‘Het is dezelfde stroom, elektriciteit is kleurloos’.

De reden dat ik niet allerlei ongewenste verzekeringen heb en geen abonnee ben bij allerlei alternatieve telefoonmaatschappijen is dat ik nooit op dergelijke telefonische aanbiedingen in ga en dat was ik na dit verhaal ook niet van plan, al kon ik me, onvoorbereid als ik van mijn kant was, met moeite weren tegen de spraakwaterval van de duidelijk beter voorbereidde telefoniste.

We wensten elkaar aan het eind van het gesprek natuurlijk nog een prettige avond, want je moet wel beleefd blijven. Na het gesprek heb ik een en ander opgezocht in de folder van mijn energieleverancier.

Hierin wordt niet alleen gesproken over groene stroom, maar ook over groen gas en dan heb ik het niet over eventuele gifwolken die worden uitgestoten door bepaalde vervuilende industrieën.

Groene stroom wordt opgewekt uit duurzame bronnen, zoals windmolens en biomassacentrales. Op het stroomnetwerk mixt deze energie met de normale ‘grijze’ stroom. Thuis ontvangt iedereen de mix van deze stroom.

Als afnemer van groene stroom krijg je de garantie dat er evenveel groene energie toegevoegd wordt aan het netwerk als je verbruikt hebt. Naast groene stroom wordt gesproken over groen gas. Bij verbranding van gas komt CO2 vrij. Door bescherming van bossen en aanplant van nieuwe bossen, die op natuurlijke wijze CO2 opnemen, worden de milieu-effecten van het vrijkomen van deze gassen gecompenseerd.

Groene stroom bestaat, maar een aantal energiemaatschappijen wil blijkbaar liever niet dat iedereen dat weet.

Leo Ton