Middelburg

Als er één terrein is waar voorvechters van natuur, landschap en milieu steeds meer met zichzelf in de knoop raken, dan wel op dat van de windenergie.

Want het valt steeds moeilijker te ontkennen dat de belangen van een onaangetast landschap ernstig botsen met die van duurzame energie. Hoe hoger de molens, hoe meer energie, maar ook hoe ernstiger ze het landschap verpesten.

Daar weten we in Zeeland over mee te praten. Als ik voor mijn huis op de dijk sta en ik maak een draai van 360 graden, dan zie ik aan mijn horizon achtereenvolgens windmolens bij Sint Annaland, bij Anna Jacobapolder, in de polder van Halsteren, op
de Oesterdam en (bij helder weer) in de Willem Annapolder op Zuid-Beveland.

Er liggen nu nieuwe plannen om mijn uitzicht van nog wat extra van die 125 meter hoge molens te voorzien: twee keer vier tussen Stavenisse en St. Maartensdijk en een rijtje bij Rilland.

In Stavenisse is de SP samen met een lokaal actiecomité bezig om de molens tegen te houden. Niet omdat de SP tegen windenergie is, maar omdat de SP vindt dat de belangen van het landschap totaal worden genegeerd. Wij vinden dat alle molens bij elkaar op een of twee windmolenparken (liefst in een industriële omgeving) moeten komen. Of nog beter: op de Noordzee. Zodat je straks niet overal in Zeeland aan alle kanten wel een stel van die enorme joekels ziet staan draaien.

Minister Cramer heeft in februari besloten dat vier van die hoge molens bij Woerden er niet mogen komen, omdat ze het open landschap van het Groene Hart aantasten. Ze zei erbij dat ze niet uitsluit dat ze nog meer locaties voor windmolens moet afwijzen “als deze het landschap al te zeer gaan verrommelen”. Nou ik weet nog wel een paar locaties in net zo’n open landschap: bij ons in Zeeland.

De minister zei ook dat ze voor de lange termijn inzet op grote parken met windmolens. Dat is nou typisch zo’n politieke dooddoener. Want als we wachten tot ‘de lange termijn’ dan hoeft het niet meer. Dan is ons landschap intussen al volgebouwd met overal plukjes molens.

Wat er moet gebeuren is: nú besluiten om die molens te concentreren op een paar plekken. In feite kan de provincie als verantwoordelijke voor de ruimtelijke ordening, dat doen.

De provincie Friesland heeft eind maart laten weten, dat ze daar alle hoge molens in één of twee parken gaan samenbrengen en de bouw op andere locaties verbieden. Ik zou zeggen tegen de dames en heren in de Middelburgse Abdij: neem een voorbeeld aan de Friezen en voorkom dat Zeeland binnenkort één groot windmolenpark lijkt.

Kees Slager