h

Dromend door het stadspark

20 februari 2008

Dromend door het stadspark

Straks verdwijnt Miniatuur Walcheren en komt er een unieke plek in het centrum vrij.

Wat gaat daar komen?

Huizen,geparkeerde auto’s,een theater of………….een prachtig stadspark.

Een stadspark dat iedere dag ter beschikking staat van groot en klein, jong en oud, natuurminnaars, rustzoekers, joggers, skaters, wandelaars, waar je heengaat om rustig de krant te lezen, om je vrienden te ontmoeten en waar vele activiteiten plaats vinden.

In mijn fantasie loop ik dat imaginaire park in, kies één van de brede schelppaden en kom bij een grote vijver met mooi begroeide oevers. Ik ga op een bankje zitten en geniet van het rustgevende geluid van de fontein en zie hoe kinderen de eendjes voeren en hoe op de steiger een vader met z’n zoon een miniatuurbootje te water laat. Moeders met kinderwagens zitten in de zon lekker met elkaar te kletsen en een bezwete jogger laat zich hijgend op een bankje vallen….Maar ik loop weer verder…

……..want ik hoor even verderop het geluid van jeu de boules ballen. Op de daar aangelegde baan is een stel oudere mannen druk in de weer. Ze zijn aan het oefenen voor de competitie en binnenkort is er ook een regionaal treffen. Er is, zoals altijd, publiek dat kritisch toekijkt en bij een mooie treffer applaudiseert. Dit trekt ook altijd veel mensen. Er is ook een afdakje boven de banken en zo langzamerhand is dit het “praatuus” voor veel ouderen die zo hun eigen “hangplek” hebben….. maar ik ga weer verder……….

……..langs de speelweide waar een stel kinderen aan het dollen is kom ik bij het Centrale Plein. Hier vinden veel activiteiten plaats. Zo is er, in navolging van Hyde Park in Londen de Speakers-corner. In het weekend beklimmen burgers de “zeepkist” om hun ideeën, hun grieven, hun overtuiging te spuien. Ook dit trekt altijd veel publiek.

De sprekers krijgen bijval of kritiek en worden meteen afgelost door anderen die er weer heel anders over denken. De democratie ten voeten uit.

Op zon- en feestdagen staat op het plein zo nu en dan een poppenkast en ook straatmuzikanten kunnen hier terecht. Het is altijd gezellig. Horeca is er niet maar wel een drinkfonteintje waar druk gebruik van gemaakt wordt. Het overtollige water loopt in een bak aan de voet van het fonteintje en daar kunnen de honden drinken…………

Voor de hondenbazen is er natuurlijk de poepzakjes-automaat en zo blijft het plein schoon. Dus mens en dier heeft hier plezier……………..

……………….we vervolgen onze weg en komen bij de skatebaan. Een mooie baan waar alle capriolen kunnen worden geoefend en vertoond. Dit is tevens de “hangplek” waar de jeugd elkaar ontmoet en z’n eigen dingen doet. Hier mag veel, maar niet alles en dat is goed met elkaar afgesproken…………

………………onderweg naar het rosarium en de heemtuin ontmoet ik een stel “Nordic walkers”. Die hebben, net als de joggers en de wandelaars, een mooi net van brede paden en je ziet ze hier dagelijks bezig. Goed voor het lijf en goed voor de sociale contacten.

………in het rosarium is ook de beeldentuin aangelegd……….daarom is het park in de Kunst- en Cultuur route opgenomen. ………….

………………een belangrijke figuur is de Parkwachter. Die heeft zijn onder-komen bij het Centrale Plein en houdt vandaar de boel in de gaten.

Hij is de vraagbaak van de gebruikers, plakt pleisters op kapotte knieën, controleert en corrigeert. Op zijn huisje is een evenementenkalender en een prikbord waarop afspraken gemaakt kunnen worden. Hij doet regelmatig de ronde, verwijdert zwerfvuil, maakt een praatje en treedt op bij ongevallen. Vraagbaak voor toeristen die hij voor-ziet van folders, kortom een onmisbare en gewaardeerde figuur………

………………en zo heb ik een park bij elkaar gedroomd, een park van en voor ons Middelburgers en onze vele gasten. Een park……. in ons centrum en in ons hart.

Ik kan er nog wel meer bij dromen: …….straattheater, concerten, open-luchtbioscoop en ga zo maar door. Maar laat anderen die droom maar van mij overnemen en er handen en voeten aan geven. Want dromen komen soms uit!!!!!!!

Joop Galis

 

 

U bent hier